Vandaag 1 juli is de dag dat we stil staan bij ons slavernijverleden. Er is veel over te doen. Ik vraag mij af, wat is het in mensen dat wij tot zulke gruwelheden in staat zijn? Dat we hoe dan ook mensen aan ons willen onderwerpen of kunnen martelen en doden als het ons uitkomt? Waar komt dat vandaan in de mens en helpen de excuses, die verlangd worden, als dit bovengenoemde niet begrepen wordt. Zoals de Koning ook zei: “HET is er nog steeds. Hoe komt dit?”
Het is fijn om ergens bij stil te staan wat in het verleden gebeurd is. Met het bewustzijn van nu kunnen we dan kijken naar dit vreemde gegeven wat de slavernij betreft. Terwijl het toendertijd min of meer normaal werd gevonden. Ik zoek naar hoe de mens hier toe in staat kan zijn en waarom het nog steeds overal ter wereld en bij ons nog ‘normaal’ is om mensen te discrimineren, te onderwerpen of te vinden dat mensen bezit zijn. Kortom een vraag waar al vele mensen hun hoofd over hebben gebogen. Ik vermoed dat er ook vele antwoorden zijn. Een antwoord is altijd gerelateerd aan het bewustzijn van degene, net zoals bij mij.
Ik geef hier een antwoord wat tijd nodig heeft om door te dringen om dieper en dieper te beseffen, zodat je het antwoord mag ervaren IN je eigen Leven. Dit is nodig om te begrijpen hoe wij kunnen leren leven zonder deze gruweldaden waar ook ter wereld. We beginnen bij ons zelf. Lang geleden hebben wij een keus gemaakt als mensen. De keuze die in de Bijbel omschreven staat als de val van de mens door het kiezen voor de boom van Goed en Kwaad (beeldspraak). Terwijl de boom van Eeuwig Leven ook daar stond (dit even om aan te geven welke keus wij hebben gemaakt). Wat heeft dat nu met ons te maken? Net zoals de keuze van slavernij van toen, nu nog voor ons een ‘ding’ is. Je hoeft van mij niet te geloven in de Bijbel, maar feit blijft dat we als mensen steeds keuzes maken en daarvoor gebruiken we onze wil. Door het maken van keuzes ontwikkelen wij ons, tenminste, dat is wat wij denken en wat wij geleerd hebben. Tot op zekere hoogte ben ik het daarmee eens, maar wat als je dingen hebt geleerd die helemaal niet waar blijken te zijn? Zoals nu blijkt met het je toe eigenen van een ander mens? Dat kan nu wel zo zijn, maar toen geloofde de mens daar in. Wij leren letterlijk door Schade en Schande. Dat is niet nodig.
Zolang wij afgescheiden zijn van onze bron, zijn we in staat mens en natuur te vernietigen.
Door het kiezen voor het leven van Goed en Kwaad hebben we ons letterlijk afgescheiden van de (eeuwige) bron van Leven IN ons. Dit gaat verder dan de keuzes die niet voorbij gaan aan onze ideeën wat betreft goed en kwaad. Via het naar binnen gaan IN ons, kom je uit bij de oorsprong van jouw Leven en niet alleen van Jou, maar ook van het Leven als geheel. Je gaat ontdekken dat de oorsprong van ieder mens ingebed is in EEN kern van waarheid. De waarde van het Mens zijn.
Doordat we ons letterlijk hebben afgescheiden van onze oorsprong, ervaren we het geheel van Leven niet meer, het leven vanuit EEN bron, EEN kern. Hierdoor zie je niet dat de ander ook voortkomt uit dezelfde oorsprong. Bijvoorbeeld als je nu een blank mens bent, zie je je eigen duisternis buiten jezelf, want van binnen ben je je niet meer gewaar van je eigen duisternis of licht (daar ben je van afgescheiden). Door het gemis aan binnen/oorsprong geloof je werkelijk dat die zwarte mens onderdrukt moet worden, net zoals jij je eigen duisternis/licht onderdrukt en ‘dood’. Als blanke voel je je dan superieur, omdat je je eigen afscheiding onder controle hebt. En zo gaat dat met alles wat we in onszelf onderdrukken of ‘doden’. Dat doen we dan ook bij een ander, waarom ook niet? Die ander is ook afgescheiden, en zo gaan afgescheiden mensen met elkaar in gevecht. Het monster van Frankenstein wat we zelf gecreëerd hebben, wordt ons de baas. Ik hoop dat je het belang ziet van naar binnen gaan, de waarheid van je verlangen en wens te ontdekken, IN beweging te blijven. Je weer te verénigen met je bron. Je wens om te Leven.
Gelukkig zijn er nieuwe ontwikkelingen, nieuwe impulsen van het Watermantijdperk. Er komen steeds meer oprechte vragen naar een veranderende wereld. Deze vragen worden beantwoord. Het verlangen in de mens wordt oprechter, waardoor het Leven oprechter kan worden.
De koning heeft vergeving gevraagd, vergeving voor de keuzes die ons af hebben gescheiden van onze oorsprong; maak ik er van.
Recente reacties