Wat is mijn visie op voedsel?

Een interessante vraag. Ook best wel gedurfd aangezien ik te dik ben. Normaal gesproken confronteer je iemand niet zomaar met zijn/ haar eigen lichaam. Ik begin hier meteen over want dit zegt alles over voedsel. Ik leg het uit.

De vraagsteller zelf is dun, maar gaandeweg mijn antwoord zul je merken dat we van binnen dezelfde visie hebben wat voedsel aangaat.

Voedsel; zucht en nog eens zucht, dat onvervulde gevoel en leegte van binnen, onrust, angst, onvrede, dwang, perfectionisme; dit alles hangt samen met onze hang naar ‘bevredigend’ voedsel. Het verlangen naar voedsel, voedsel wat je brengt en geeft wat jij ervan verlangt. Het verlangen naar voedsel buiten je zorgt voor angst, onvrede, pijn, schaamte, gevoel te kort te komen, kort durend geluk, (on)machtswisselingen enz. Je verlangt naar voedsel op grond van je (lichaams)bewustzijn en collectieve bewustzijn. Het is gerelateerd aan je leef-wijze, opgedane ervaringen en maatschappelijke ideeën, normen en waardes.

Met andere woorden voedsel heeft alles in zich om emoties en gevoelens te leren kennen omtrent jezelf en anderen. Een mooie kans om jezelf te ontmoeten met alles wat daarbij komt. Daarom vind ik de vraagstelling ook gedurfd. Het is moeilijk openlijk en eerlijk te praten over onze verhouding met voedsel en de gevolgen daarvan.

Misschien is dat niet voor iedereen zo, maar mijn jarenlange ervaring en intensief contact met mensen (met name vrouwen) hebben mij geleerd dat naast seksualiteit, geld, relaties; voedsel een enorme bron van onverwerkte en verborgen gevoelens met zich mee brengt. Dit onbesproken voedsel dilemma is naar mijn mening ook de oorzaak van het vaak niet serieus nemen van de voedselproblematiek door de overheid en haar burgers. Er is enorm veel over te doen en één ervan is naar de ander wijzen zowel naar de overheid en naar de burgers en vice versa. Wie heeft de verantwoording voor een gezondere voedselketen? En wat is dan gezonder?

Een zoektocht naar voedsel, een zoektocht naar vervullend voedsel wat samen gaat met vervullend Leven. Hoe ver zijn we daar vanaf en hoe dwangmatig willen we daar ‘goed’ in doen en ‘goed’ in zijn? Is het mogelijk om vervullend voedsel tot je te nemen? Voor mij hangt dat samen met hoe vrij ik van binnen ben als het gaat om voedsel en hoe mijn ‘ware’ relatie met mijzelf en de mensen om mij heen is. Daarbij is de relatie met ‘mijn’ natuur en de natuur om mij heen van cruciaal belang. Door hier meer en meer wakker in te worden en de samenhang van mijn leven en het Leven als geheel elke dag te verinnerlijken, ontstaat er vrijheid IN mij. Deze vrijheid zorgt voor het voedsel wat nodig is voor mijn verdere ontwikkeling.

We zijn als mensen verlangend om lief te hebben en liefgehad te worden. Dit leren we door wakker en bewust te zijn. Wakker voor de meerdere dimensies van Leven. Doordat we daar vaak niet wakker WAKKER in zijn, zoeken we andere manieren om wakker te zijn wat makkelijk resulteert in verslavingen. Je ware verlangen om lief te hebben en lief te worden gehad, is verandert in chaos en onbemind zijn. Zo zijn onze voedselbronnen chaotisch en onbemind geworden. Heldere, vrije keuzes als het gaat om voedsel, zijn niet vrij meer. Ons lichaam zelf is verslaafd aan middelen die verdoven, of dat nu drugs, suiker, drank of anorexia is. Ook het ‘goed’ doen, gezond of dun te zijn wat betreft voedsel maakt je niet per definitie wakker en vrij.

Remedie hierin is dat we ons zelf serieus gaan nemen als het gaat om voedsel en dan eerlijk mogen delen wat er IN ons Leeft wat betreft voedsel. We beginnen onszelf wel serieuzer te nemen; toch zie je dan weer andere uitersten, het te serieus nemen en moeite hebben om mee te kunnen draaien in de (huidige) maatschappij.

Natuurlijk schrijf ik dit allemaal nogal zwart/wit op. Ik hoop dat het helpt om mensen meer ruimte te geven om voedsel eerlijk en oprecht te bespreken en te delen wat het echt met je doet. Hiermee is wakker worden een innerlijk beweging die opgeslagen verwarringen wat betreft voedsel aan het licht brengt. Hierdoor krijg je ruimte en vrijheid en dit is nodig voor voldoening in Leven en voldoening in voedsel.

Mijn visie is: wanneer de overheid zijn burgers kan vinden en de burgers de overheid, zal dat het creëren van een geordende voedingsbodem zijn voor een vervullend Leven, geluk en voorspoed. We zijn met zijn allen verantwoordelijk voor het maken van keuzes en de gevolgen daarvan. Zo kunnen we samen keuzes maken die ons bewust maken van voedsel.

Dit is je voedingsbodem.